Een weekje asociaal

Facebook: een prachtig middel om in contact te blijven met vrienden. Maar wat nou als je keer op keer ervaart dat jouw eigen leven niet zo mooi lijkt als dat van je Facebook-vrienden?

Door: Iris

Het begon te kriebelen in de week voor Moederdag. Voor mij een dag met zeer gemengde gevoelens. Uit ervaring weet ik dat veel moeders op die bewuste zondag foto’s en berichten plaatsen van de verwennerijen. Sommigen zetten erbij dat moederschap het allermooiste is dat er bestaat. En dat mag van mij, ik denk namelijk ook dat moederschap een enorm cadeau is. Maar helaas is dat voor mij nu te pijnlijk.

Op afstand
Een goed moment om mezelf te beschermen tegen dit soort confrontaties en Facebook te vermijden. Ik besloot om er meteen een hele week van te maken, omdat ik benieuwd was wat dat met me zou doen. Dus gooide ik de app van mijn telefoon en logde ik een week niet in op de website. Gedurende de week merkte ik dat het me op de een of andere manier rust gaf dat andermans leven wat op afstand bleef. Geen foto’s van gelukkige gezinnetjes, geen Moederdagcadeautjes, maar ook geen winacties en vervelende advertenties die niets toevoegen aan mijn leven of vriendschappen. Daardoor voelde ik mezelf positiever, gelukkiger en heb ik van de Moederdagviering weinig meegekregen.

Fantastisch!
Wat maakt nou dat ik me zo rot kan voelen door wat anderen op Facebook posten? Ik zie bij anderen vaak updates die fantastisch, positief, gelukkig of bijzonder zijn. En als ik dan net op dat moment zelf niet lekker in mijn vel zit, komen andermans gelukkige updates extra hard aan. Dan ga ik mijn leven vergelijken met dat van hen en concludeer ik dat anderen het veel fijner hebben. Een completer leven met een gezin. Zelfs als ik wel lekker in mijn vel zit, krijg ik soms het gevoel dat andermans leven veel spannender, gelukkiger, fantastischer is dan het mijne.

Minder onzeker
Ik ben eens gaan zoeken op internet en las een artikel over sociale vergelijking. Daarin stond dat wij geneigd zijn om onszelf positiever te presenteren dan hoe het ons in werkelijkheid vergaat. Een proces waarbij we onszelf vergelijken met anderen om zo onzekerheid op een aantal gebieden te verminderen. Facebook is daarvoor een heel geschikt medium. Positieve zelfpresentatie resulteert in goedkeuring, vriendschap, verbondenheid en hulp. Het vergelijken met anderen doen we om een beter, positiever zelfbeeld te krijgen.

Verdieping van contacten
Ik post zelf zowel positieve berichten als negatieve. Want in mijn leven gaat namelijk niet alles goed of fantastisch en ik heb er dagen bij dat ik baal van alles, bijvoorbeeld van het gemis van een kind, een gezinnetje. Ook dat post ik op mijn pagina. Mijn kwetsbare kant laten zien heeft me al veel mooie gesprekken en verdieping van contacten opgeleverd. Dat is voor mij het grote pluspunt van Facebook. Ik heb ook gemerkt dat niet iedereen waardeert wat ik allemaal schrijf over het proces dat ‘nog onvervulde kinderwens’ heet. Sommige Facebookvriendinnen voelen zich aangevallen of schuldig als ik schrijf dat ik moeite heb met ál die baby- en kinderfoto’s. Weten niet hoe ze moeten reageren op berichten die niet positief, enthousiast en vrolijk zijn.

Inspirerend
Dat heb ik dus allemaal gemist in mijn Facebookloze week. Of was het toch wel lekker rustig?
Nou, ik heb bepaalde dingen zeker gemist in deze week. Want het is toch ook heel leuk om op de hoogte te blijven van het leven van mijn vriendinnen – ook al is het soms alleen maar de positieve kant ervan. Aan de andere kant heb ik na deze week mijn vriendenlijst nog eens kritisch doorgenomen en uitgedund. Ik heb ontdekt dat ik blij word van echte mensen die zowel positieve als negatieve levensgebeurtenissen delen. Die mensen vind ik pas inspirerend!