Een goed gesprek

Een goed gesprek. Gelukkig kan ik het zo noemen. Het eerste echte gesprek nadat mijn schoonzusje en zwager zo’n vijf weken geleden vertelden dat ze een kindje verwachten.

Door: Sophie

Het nieuws over de zwangerschap kwam niet als verrassing, maar kwam wel keihard binnen. Au. Vet ingehaald. En wat een timing. Wij aan het einde van een reis met bestemming ‘ongewild kinderloos’ en zij aan het begin van een reis als papa en mama in spe.

Even op afstand
Eerlijk gezegd had ik de afgelopen weken niet zo’n behoefte aan face-to-face contact. Ik leefde via smsjes mee met de uitslag van de echo en de nekplooimeting. Ik weet heus wel dat er begrip is voor onze kant van de zaak, maar toch: even op afstand blijven voelde veiliger. Dat kan alleen niet de rest van de zwangerschap zo blijven. Dat wil ik niet. Ergens zit er ook blijdschap voor hen. Op dit moment nog de rationele versie ervan, want echt voelen doe ik het (nog) niet.

Praten over Het Grote Onderwerp
Om de drempel niet torenhoog op te laten lopen, maakten we afgelopen weekend een afspraak. Het was een gezellige en ontspannen middag en avond. Gewoon zoals het altijd gaat tussen ons vieren. En ja, natuurlijk hebben we het gehad over Het Grote Onderwerp. En dat was prima. Open en eerlijk. Fijn om begrip te oogsten. Alles kan en niks moet. Ik weet zelf ook niet hoe ik dit nu allemaal zal gaan ervaren. Er is ruimte om als een trotse tante met m’n neus er bovenop te gaan zitten, er is ruimte om afstand te nemen om mijzelf niet compleet in m’n verdriet te storten, er is ruimte om een middenweg te nemen.

Trotse tante
In ieder geval vind ik het zo met z’n vieren en met het mini neefje/nichtje in de buik goed te doen. Ik ben weerbaar genoeg om niet volledig in het gat van verdriet te vallen en tegelijkertijd is er de veiligheid om m’n kwetsbaarheid te laten zien. De wereld van felicitatiekaarten op de kast, blije reacties op Facebook aan m’n schoonouders, nee dat hoeft even niet. Gewoon laten zijn wat er is tussen ons vieren. Dat is de basis die sterk genoeg zou moeten om onze weg hier met elkaar in te vinden met ruimte voor ieders gevoel. Het zal met een scala aan emoties gepaard gaan, maar een trotse tante van dit kindje word ik!

1 Comments

  1. Ik zit in t hetzelfde schuitje, en heb er verschrikkelijk last van. Ik heb al 3 vruchtjes verloren. En zit vol in n mtx kuur om mn bbz te beëindigen.

Plaats een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd.


*